moja mała to znalazła patent na wyciągania się z szelek,poprostu ociera o trawę dotąd aż się z nich wysunie
i wtedy robimy koniec spaceru za karę
a tak to chodzi grzecznie,ale ciągnie strasznie to ją biorę na rękę stawiam przy swoich nogach i tak milion razy aż zrozumie ,że ma się trzymać blisko mnie a nie szukać jakiś dziur żeby tylko uciec

Zizi napisał:

moja mała to znalazła patent na wyciągania się z szelek,poprostu ociera o trawę dotąd aż się z nich wysunie
i wtedy robimy koniec spaceru za karę
a tak to chodzi grzecznie,ale ciągnie strasznie to ją biorę na rękę stawiam przy swoich nogach i tak milion razy aż zrozumie ,że ma się trzymać blisko mnie a nie szukać jakiś dziur żeby tylko uciec

No moja robi to samo. Fiku myku i już bez szelek i czym prędzej zwiewa mi ogródeczkiem do klatki. trase ma obcykaną. A ja wtedy mało nóg nie  połamię, bo musze być prędzej niż ona, a
w dodatku biegnę na około. Jak idziemy drogą to ciągnie mnie w swoją stronę. Oczywiście tam gdzie najwięcej piachu. A jak na poboczu stoi jakiś samochód to w ogóle cała jest
happy, bo chowa się za koło. Na kolanach muszę ją wyciągać

ja na swoich nie narzekam, pięknie chodzą przy nodze, Fryderyk w sumie to jak Pitbull

różni ich tylko jedno, Fredzia spokojnie mogę wypuścić beż smyczy, Axel ma naturę podróżnika.

Moja jak była maleńka i wyślizgała się z fretkowej smyczy to kupiłam smycz i szelki  dla szczura. Wtedy ją mogłam bezpiecznie zapiąć, aaa i polecam, żebyście dla tych freciaków które chętnie ściagają szelki doszyli do nich od spodu takie samo ich połączenie jakie jest od góry, wtedy nie ma szans, żeby maluch je ściągał.
A jeśli chodzi o wyprowadzanie Mai to od początku jak ją mam regularnie wychodzimy na dwór, czasem trwa to pół dnia a czasem pół godzinki, jednak Mała nie chce chodzić przy nodze, zawsze jest tak podniecona i zafascynowana otoczeniem, że nie ma szans, żeby grzecznie szła, wystarczy pisk opon, głosy ludzi a ostatnio nawet komar wzbudził jej zainteresowanie. Dlatego zazwyczaj idziemy (tzn ja ją niosę) na jakąś łąkę, a ostatnio na plaże i tam Maja buszuje do upadłego.
Jednak ostatnio nauczyłam ją reagować na swoje imię, nauczyłam ją też już w 100% trafiać do kuwety a nie tak jak się damulce zachciało... dlatego myślę, że na spacerki też ją nauczę kulturalnie chodzić;)

Kuger bardzo często chodził luzem i nigdy nie bałam się że ucieknie bo on nawet ogromnych psów się nie bał tylko sam je zaczepiał On był wyjątkowo odważny

A Nikodema w ogóle na smyczy nie trzymam. Czasem szelki zakładam, żeby się do niech przyzwyczaił. Na podwórku trzyma się bardzo blisko, a jak coś go przestraszy to biegnie do mnie! ale fakt nie puszałam go nigdy gdzieś pod blokiem, tylko w ogródku lub na działce gdzie WIEM że jest bezpieczny.

Teraz po chorobie nie wychodzę z nim na podwórko. Zobaczymy co będzie po takiej dużej przerwie.

Blanka, wiesz myślę, że każdy z nas wie jakiego ma zwierzaka i na ile mu można pozwolić.

"minek" twoja sytuacja od a do z pasuje do tego ja mam... Ja teraz robię tak, że biorę młodego na ręce odchodzę do pewnego punktu, stawiam go i wtedy to on biegnie... byle do domu! Dziwne to jest... ostatnio odeszliśmy sobie 2 km od domu i on idealnie zna drogę do domu!